De Apgar-test

Deze test, uitgevonden door dokter Virginia Apgar in 1952, is een algemene beoordeling van de gezondheidstoestand van de baby wanneer deze uit de baarmoeder komt. Het wordt dus uitgevoerd op de eerste minuut van het leven, op de vijfde en de tiende minuut van het leven van de baby om zijn vitaliteit te beoordelen en ervoor te zorgen dat alles in orde is. De Apgar-test is eigenlijk een score en houdt rekening met vijf gegevens:

• ten eerste de hartslag, aantal slagen per minuut met een stethoscoop of via de navelstreng.
• ten tweede de ademhaling, analyse van ademhalingsbewegingen, snelheid en regelmaat.
• daarna wordt de kleur van de huid gecontroleerd. Deze kan blauw, bleek, soms roze of onvolmaakt zijn.
• ten vierde de spierspanning, analyse van de flexiebewegingen van de baby
• als laatste de reactie op alle opwinding. Baby wordt gestimuleerd door bepaalde acties om zijn reacties te zien, nul, zwak of belangrijk.

Met een score van 0, 1 of 2, vormen de 5 gegevens een maximale score van 10. Maar deze score mag niet lager zijn dan 7/10 in totaal. Hieronder komen ernstige of minder ernstige problemen voor.

Tijdens dit eerste onderzoek moet de arts (of de verloskundige) de volgende handelingen verrichten:

• de arts/de verpleegkundige controleert de doorgankelijkheid van de neus, slokdarm en anus met een sonde.
• daarna voert de dokter een heuponderzoek uit.
• daarna geeft de dokter een intramusculaire injectie van vitamine K om bloeding te voorkomen.
• er worden oogdruppels in de ogen van de baby gedaan om een