Zwangerschapstesten zijn immers gebaseerd op een reactie van speciale stoffen die zich kunnen koppelen aan het zwangerschapshormoon HCG uit de urine. Zit er in de urine genoeg van dit hormoon, dan ontstaat er als gevolg van deze koppeling bij de meeste testen een kleurverandering.

Zwangerschapstesten die je thuis kan uitvoeren zijn verkrijgbaar bij de apotheker en in grootwarenhuizen. In principe zijn deze tests net zo betrouwbaar als die van de dokter. Met een waarschijnlijkheid van 99% kan worden aangetoond dat je al dan niet zwanger bent. Op voorwaarde dat je de gebruiksaanwijzing goed hebt opgevolgd natuurlijk.

Zwangerschapstesten met bloedanalyse worden uitgevoerd in laboratoria na bloedafname. Deze testen geven niet enkel de aanwezigheid van het hormoon aan maar ook de concentratie ervan. Ze zijn 100% betrouwbaar. Zowel de urine- als de bloedtest zijn mogelijk vanaf de eerste dagen na het uitblijven van de maandstonden. Hoewel HCG al voor het eerst wordt afgescheiden wanneer het eitje zich in de baarmoederwand nestelt (ongeveer 8 dagen na de bevruchting), duurt het toch even voor de testen gevoelig worden.

• Dankzij de concentratie HCG is het mogelijk om na te gaan of er een risico op chromosoomafwijkingen bestaat.

Hoe? Na de 8ste en 9de week zwangerschap vermindert de hoeveelheid hormoon HCG. Indien het HCG-gehalte rond de 17de week van zwangerschap abnormaal hoog is, bestaat de kans dat er sprake is van een chromosoomafwijking, zoals trisomie. Het HCG-gehalte wordt via analyse in een laboratorium vastgesteld op een welbepaald moment tijdens de zwangerschap, tussen de 15de en de 17de week. Het HCG-gehalte wijst enkel en alleen uit of er al dan niet sprake is van een risico. Om uitsluitsel te krijgen in geval van een hoog HCG-gehalte, zal een vruchtwaterpunctie worden voorgesteld.