Kinderen zijn soms boos, gefrustreerd of verdrietig. Soms zo erg dat ze er huilkrampen van kunnen krijgen. Kinderen huilen dan zó hard dat ze door alle emoties hun adem blokkeren tijdens uitademing. Vaak lopen ze bleek of blauw aan en kunnen zelfs kortstondig het bewustzijn verliezen. Ze doen dit niet opzettelijk, hoewel het vaak wel zo lijkt.
Plots beginnen ze weer met ademen, met een gierende en paniekerige inademing. Na bewustzijnsverlies herstelt de ademhaling zich onmiddellijk en zeer rustig. Na bewustzijnsverlies zijn de kinderen vaak nog slapjes, slaperig en verward.
Een huilkramp kan enkele seconden tot langer dan 1 minuut aanhouden.
Geen paniek, na de eerste schok bij een eerste aanval heb je alles weer onder controle.
Probeer het kind te kalmeren en zorg dat hij zich geen pijn kan doen. Soms lukt dat door even in het gezicht van het kind te blazen. Vaak herneemt hij dan de ademhaling.
Lukt het niet en verliest het kind het bewustzijn, leg hem dan in stabiele zijligging, controleer of er geen voeding meer in de mond zit en houd de luchtweg vrij.
Je kunt huilkrampen onmogelijk voorkomen. Een peuter of kleuter wordt nu eenmaal af en toe boos. Zo wordt het karakter gevormd en worden de grenzen afgetast. Blijf wel consequent, anders is je kind snel de baas in huis.
Ben je toch erg ongerust, verliest het kind bijna dagelijks het bewustzijn of komen de aanvallen ook voor zonder aanleiding? Raadpleeg dan zeker je huisarts. Het kan ook nuttig zijn om een aanval te filmen.