Elk kind is wel eens agressief. Op 2 jaar zal je kind tijdens zijn 'neen'-fase dit woord van protest zeker al eens uitschreeuwen tijdens zijn woede-aanvallen.

Deze fase waarin vele kinderen agressief gedrag vertonen, maakt deel uit van de normale ontwikkeling van het kind. Zijn reactie vertaalt een 'crisis' die het kind doorloopt, het zoekt een manier om zich aan te passen en het is op zoek naar evenwicht in deze fase van intense evolute. Zodra je kind dat nieuwe evenwicht gevonden zal hebben, zal het ook automatisch rustiger worden. In die zin kan je zijn agressieve reacties als 'normaal' beschouwen.

Als je kind echter regelmatig agressief gedrag vertoont, zou je toch moeten proberen te achterhalen wat hier de reden voor kan zijn. Is dat zijn manier om je aandacht te trekken of om te reageren op de komst van de nieuwe baby? Is de algemeen sfeer thuis gezellig of eerder gespannen?

De oorzaak van de agressiviteit vinden, is belangrijk te voorkomen dat dit gedrag de nieuwe norm wordt. Als je kind agressief wordt, kan het uithalen naar anderen of het kan zijn agressie op zichzelf richten, wat autoagressiviteit wordt genoemd. In het eerste geval, zal zijn gedrag opmerkingen uitlokken van de omgeving of van de slachtoffers van zijn agressie. Daardoor zal je kind ook verplicht worden om zich aan te passen. In het tweede geval is de agressie nog verontrustender omdat het kind zichzelf kwetst door zich bv. te bijten of met zijn hoofd tegen de muur te bonken.

In al deze situaties is het erg belangrijk om naar je kind te luisteren zonder het een schuldgevoel op te troosten. Zo kan je kind geleidelijk aan rustiger worden en zal het geweld ook afnemen. Stilaan zal je kind zo leren op een serene manier door het leven te stappen.