Op korte tijd is de rol van vaders ingrijpend veranderd. Vaders werden vroeger minder geconfronteerd met de zorgen en het dagelijkse leven van hun kinderen. Nu nemen ze actief deel aan alle activiteiten die betrekking hebben op de baby: verzorging, opvoeding, ... Deze evolutie heeft zich op verschillende niveaus afgespeeld: de clichés die aan de rol van de beide ouders verbonden waren, zijn ondertussen afgezwakt. De verdeling van de huishoudelijke taken ligt ook niet meer vast. Zelfs als vaders er in gespecialiseerde literatuur over zwangerschap nog steeds bekaaid afkomen. Maar ook daar komt stilaan verandering in.
Tegenwoordig voelt de overgrote meerderheid van de vaders zich dadelijk bij de zwangerschap betrokken. Ze gaan bijvoorbeeld met hun zwangere partner mee naar de arts voor de prenatale controles, zeker als een echografie gepland is. Er zijn ook steeds meer mannen die deelnemen aan zwangerschapscursussen of aan informatiesessies over zwangerschap.
Ook tijdens de bevalling zijn steeds meer mannen ‘actief' aanwezig. Ze staan de aanstaande moeder bij om haar te masseren, om haar aan te moedigen en om uiteindelijk de navelstreng door te knippen en de baby zijn eerste badje te geven. Dit komt dus absoluut niet meer overeen met het beeld van de rokende vader die in de wachtzaal loopt te ijsberen tijdens de bevalling.
Terwijl de mannen vroeger enkel tussenkwamen op vraag van de moeder of in geval van problemen, zie je nu steeds meer mannen hun baby's vertroetelen. Een badje of de fles geven, een nieuwe luier aandoen of een wandeling maken met de baby zijn taken die door steeds meer mannen uitgevoerd worden.
Het is uiteraard niet omdat de taken verdeeld worden dat de mannen minder viriel worden of hun ‘mannelijkheid verliezen', een bezorgdheid die wel eens door mannen geuit wordt. Zelfs wanneer ze de baby verzorgen, hebben ze immers hun eigen, mannelijke manier van doen. Meestal zijn mannen sneller en dynamischer. De baby zal dus snel het onderscheid kunnen maken tussen de manier van doen van mama en papa.
Hij zal bovendien plezier scheppen in dit verschil. Iedereen heeft er dus voordeel bij: de moeder heeft meer vrije tijd, de vader heeft de gelegenheid om een hechte band op te bouwen met zijn baby en de baby merkt dat hij niet alleen een mama maar ook een papa heeft die zich met hem bezighoudt en die van hem houdt.
Ondanks alle veranderingen, zijn het toch nog steeds vrouwen die de meerderheid van de huishoudelijke taken voor hun rekening nemen of die verlof moeten nemen als het kind ziek is. Baby's en kinderen vragen trouwens sneller naar hun mama als ze zich slecht voelen of ziek zijn.
We moeten de schuld hiervoor echter niet te snel in de schoenen van de vaders schuiven want de traditionele rolverdeling en de clichés worden vaak ook door vrouwen in stand gehouden. De moeder voelt zich al snel schuldig als ze niet aanwezig is of als ze wat tijd aan zichzelf besteedt. Vele vrouwen geven op die manier niet de gelegenheid aan hun partner om hen te vervangen. Hoewel de meeste vrouwen hun partner met de baby laten spelen of de baby laten verzorgen, vragen zeer weinig vrouwen aan hun partner om de was van de baby te doen, zijn maaltijden te bereiden of het huis te onderhouden (behalve de tuin natuurlijk)... De vrouwen blijven dus een groot deel van het werk dat de komst van een nieuwe baby met zich meebrengt, zelf doen.
De rol die de nieuwe papa kan spelen, hangt dus grotendeels af van de plaats die de mama hem wil toekennen. Probeer er dus zo veel mogelijk van te genieten als je partner het even van je komt overnemen. Je kan er best op vertrouwen dat hij het kan en dat hij er bovendien veel plezier aan zal beleven.