Eens het zwangerschapsverlof voorbij is, moet je terug gaan aan de slag en zal je dus opvang moeten vinden voor je kleintje.

Welke vorm van opvang je ook kiest, de kans is erg groot dat je je schuldig zal voelen wanneer je je kind de eerste keren moet 'achterlaten'.

Het zou trouwens kunnen dat je kind aanvoelt dat je met deze schuldgevoelens kampt. Vele jonge kinderen zullen in dat geval hun moeder na een tijdje negeren terwijl ze de onthaalmoeder overladen met knuffels. Ze weten immers maar al te goed dat dit een gevoelig punt is. Deze kinderen zijn echt goed in het lezen van de diepe gevoelens van hun mama. Ofwel negeren ze haar, ofwel pruilen ze, er kan geen glimlach vanaf,... hun verbeelding kan op dit gebied groot zijn.

Als je dit soort gedrag bij je eigen kind vaststelt, is het goed dat je beseft dat je kind je probeert te "straffen" omdat je het bij de onthaalmoeder achterlaat. Op die manier speelt het kind in op je schuldgevoelens. Dat wil niet zeggen dat hij het niet naar zijn zin heeft bij de onthaalmoeder, integendeel.

Leg je kind uit dat je deze persoon hebt uitgekozen om voor hem te zorgen omdat deze persoon je erg geschikt leek. Zeg dat je alle vertrouwen stelt in deze persoon en leg uit dat dit niet wil zeggen dat je hem/haar daarom minder graag ziet. Kinderen kunnen al heel vroeg talrijke dingen aanvoelen. Als je dus zelf een andere houding aanneemt, is de kans groot dat je kind zal stoppen je hiermee te testen.