Meer nog, Baldoni noemde het één van zijn favoriete foto’s ooit samen met zijn papa. “Twee mannen die samen in stilte staan te kijken, voor altijd verbonden door een onvoorwaardelijke liefde voor elkaar en voor dit kleine, pure zieltje voor wie we alles overhebben. Ik kan me nauwelijks inbeelden hoe vaak ik zelf zo’n driftbui heb gehad toen ik haar leeftijd had. Mijn vader heeft me zoveel geleerd over wat het betekent om een man te zijn. Maar deze post gaat maar over één iets: je comfortabel voelen bij het oncomfortabele.”
“Toen ik zelf opgroeide zag ik het keer op keer. Er zijn geen perfecte ouders, maar mijn vader heeft me geleerd om niet op te voeden op basis van ‘wat anderen denken’. Mijn vader heeft me altijd de ruimte gegeven om me te voelen zoals ik me voelde, ook al was dat in het openbaar en ook al was dat gênant. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit heeft gezegd “Je maakt me beschaamd” of “stop met huilen”. Het is pas recent dat ik me realiseerde hoe belangrijk dat was voor mijn eigen emotionele ontwikkeling.”
“Onze kinderen leren zoveel, ze krijgen zoveel informatie te verwerken dat ze niet goed weten wat ze moeten aanvangen met al die nieuwe gevoelens. Ik probeer voor ogen te houden dat ik ervoor moet zorgen dat mijn dochter weet dat het ok is dat ze haar gevoelens uit. Het is niet gênant voor mij als ze een driftbui krijgt in de supermarkt of als ze krijst op een vliegtuig. Ik ben haar papa, niet de jouwe. Laten we ons niet schamen voor onze kinderen. Het zegt niets over jou.”
“En eigenlijk … zouden we ook een beetje liever en geduldiger moeten zijn voor onszelf. Als we al onze gevoelens zouden uiten en onszelf zouden toestaan om driftig te worden of te huilen als we daar de nood toe voelden, dan zouden we misschien ook meer vreugde en geluk voelen. En dat is iets wat de wereld wel kan gebruiken!”
Een prachtige boodschap van de Amerikaanse papa. En misschien kunnen we er allemaal wel iets van leren ...
Bron: The Huffington Post
Dit artikel werd geschreven in samenwerking met Mama Baas.