1. Investeer in een goeie draagdoek. Dat is onze redding geweest de eerste weken. In de draagdoek kwam ze tot rust en viel ze uiteindelijk ook meestal in slaap. We lieter haar daar ook in slapen. Slapen in de draagdoek is beter dan helemaal niet slapen! Probeer er ook het beste van te maken. Ik heb mijn kerstboom in de vroege uurtjes versierd, met dochterlief in de draagdoek.

2. Als je baby eindelijk slaapt, slaap dan mee! Een groot cliché, maar elk halfuurtje is meegenomen nu! Je slaap en veerkracht zijn belangrijker dan een mand strijk of de vaat.

3. Laat ze eens een nacht bij oma en opa logeren. Onze dochter was pas 6 weken oud toen ze voor het eerst bij mijn ouders ging slapen. Ik werd verscheurd door emoties want ik wou zó graag eens een nacht doorslapen en een nacht zonder gekrijs. Maar tegelijkertijd wou ik mijn kleine hummeltje niet afgeven. Ik ben wel blij dat we het gedaan hadden, want daarna kon ik er weer voor enkele dagen tegen.

4. Zeg bezoek af. Gewoon doen. Niemand heeft er iets aan als zij de hele tijd ligt te huilen en jij je de hele tijd schuldig voelt tegenover je bezoek. Ze kunnen gerust later nog eens komen als de storm wat is gaan liggen.

5. 'Rust en regelmaat' was een moeilijke bij ons, dus dat heb ik snel moeten laten varen. Ze sliep zó moeilijk in. Meestal sliep ze gewoon in de draagdoek, bij een van ons. We probeerden wel ‘spelen’ en ‘slapen’ van elkaar te scheiden (geen mobiel en te felle kleuren in de box) en dat hielp een beetje.

6. Een babynestje: die heb ik o-ve-ral mee naartoe gesleurd. Ze voelde zich geborgen en sliep daardoor beter. Hij maakte de overgang tussen co-sleeping bij ons in bed en slapen in haar eigen bedje ook een pak eenvoudiger!

7. Inbakeren om te slapen was geen al te groot succes bij ons (het heeft een weekje gewerkt, daarna werd ze er kwaad van), maar ik kan me wel perfect voorstellen dat veel baby’s hiermee gebaat zijn!

8. Pak ze vast, knuffel ze, kus ze, draag ze dicht bij of op jou. Je kan je kind niet verwennen als ze nog zo klein is, in tegenstelling tot wat velen zeggen. Je kind heeft rust en geborgenheid nodig, en waar beter dan bij mama of papa? Gewoon doen!

9. Ik was eerst wat sceptisch, maar voor ons heeft een bezoekje aan de osteopaat ook geholpen. Ze ‘smolt’ als het ware in zijn armen.

10. Co-sleeping. Ik merkte dat onze dochter veel slechter en onrustiger sliep in een apart wiegje. Dus al snel sliep ze (op een veilige manier) tussen ons in, in haar babynest. De babynest heeft verhoogde randen waardoor we niet op haar konden rollen, en ze lag ook iets hoger. Er zijn heel wat voordelen verbonden aan co-sleeping: samen slapen helpt pasgeboren baby’s bij het reguleren van hun ademhaling en hartslag, het bevordert de hechting, de baby voelt zich meer geborgen en de kwaliteit van de slaap van de baby is beter. En een uitgeslapen huilbaby huilt net iets minder dan een vermoeid exemplaar.

Door Paulien, mama van Alix (2017).