Waarom huilt je baby terwijl hij net een propere luier aangekregen heeft en zijn buikje vol is?  En hoe help ik hem als ik niet weet wat er met hem scheelt?  Wees gerust, iedere ouder stelt zich deze vraag. 

Een baby moet wel huilen omdat het zijn eerste taal is en het komt erop aan deze taal te ontcijferen. Net als wij maakt je baby situaties mee die hij niet leuk vindt of niet alleen aankan. Als reactie hierop begint hij te huilen en dit huilen kan verschillende betekenissen hebben:

• Ik heb honger: dit  is vaak een dwingend huilen dat je tot de orde roept.
• Ik ben moe: dit lijkt meer op een gejammer. Je kindje is onrustig en wrijft in zijn oogjes
• Ik heb pijn:  dit is vaak een plotse en luidkeelse huilbui,  zoals bij buikkrampjes.
• Ik voel mij niet gerust, heb verdriet, voel me ongemakkelijk of ben bang: je moet je kindje in je armen nemen om het te troosten en gerust te stellen. Een slaande deur, iemand die hem wat onzacht behandelt en het is meteen groot verdriet.
• Ik ben kwaad: deze stevige huilbuien verraden dat je schat karakter heeft.  Zij doen zich regelmatig voor als hij aan- en uitgekleed wordt. Daar houdt hij absoluut niet van!

De eerste maanden zal uw lieverd tegen de avond aan een huiluurtje hebben, waarmee hij alle emoties en stress van die dag verwerkt. Het feestje begint rond 17.00/18.00 uur en enkel baby beslist wanneer het gedaan is.

Hoe herken je de verschillende types huilen? 

Het moment waarop het huilen start, kan al een eerste aanwijzing zijn.  Het huilen van de honger is daarom het gemakkelijkst herkenbaar.

Priscilla Dunstan heeft een methode ontwikkeld om de verschillende types huilen te herkennen: de Dunstan Baby Language.

Deze onderscheidt 5 geluiden die ieder overeenstemmen met een  specifieke behoefte van de baby vanaf zijn geboorte:

• Nèh: ik heb honger,
• Aoh: ik ben moe,
• Èh (herhaaldelijk): ik moet een boertje laten,
• Èèrh: ik heb buikkrampjes,
• Hèh: ik voel me ongemakkelijk (te warm, te koud, vuile luier…)

Dank u wel hiervoor,  mevrouw Dunstan.

Enkele tips om het huilen te sussen

Er bestaat geen wondermiddel of universele code. Iedere ouder leert geleidelijk aan het huilen van zijn baby herkennen en begrijpen. Wat we wel weten, is dat hij altijd tot rust komt in mama's armen.

Je hoort vaak volgende adviezen rondom jou: "laat hem huilen, hij zal wel kalmeren", "het is goed dat hij huilt, zo traint hij zijn longen". Wat echter een paar jaar geleden misschien nog de norm was, is dit vandaag niet meer.

Ga tot de leeftijd van 4 maanden altijd naar je huilende baby kijken  om te checken of:

• Hij niet in een verkeerde houding ligt,
• Zijn kleertjes hem niet hinderen,
• Hij het niet te warm of te koud heeft, of zich ziek voelt,
• Hij niet nat is,
• Hij zijn boertje gelaten heeft of opgegeven heeft,
• Hij geen honger heeft.

Hoe troost je hem als er niets aan de hand is?

Je kleintje heeft troost nodig, wat begrijpelijk is. Het heeft 9 maanden op jouw ritme geleefd, met als bonus een rijkelijk buffet zonder dat het hierom vroeg. Het moet nu  leren zich door communicatie verstaanbaar te maken en af en toe alleen te zijn.

Je kleintje in je armen dragen is  daarom nog steeds de beste manier om het te troosten. Zing er een liedje voor, wandel ermee door het huis;  de warmte van je stem, handen en lichaamsgeur zullen het geruststellen.

Aan het eind van de dag kan een wandeling buiten kalmerend werken, net zoals een badje. Geef niet direct op als  deze middeltjes niet vanaf de 1ste keer werken. Soms moet je een paar keer proberen voordat je baby eraan went en ervan geniet. 

Als laatste redmiddel is er ten slotte het tuttertje of de duim.

Ik kan het niet doen ophouden

Meestal kalmeert een huilende baby als je hem een knuffel geeft, ertegen praat of hem zachtjes wiegt. Sommige baby's zijn echter moeilijker te troosten. Je zenuwen worden dan echt op de proef gesteld, wat zeer begrijpelijk is. Ben je ten einde raad, schakel dan hulp in. Een baby mag je niet op de billetjes slaan.  Dit heeft totaal geen zin omdat hij de betekenis van dit gebaar nog niet begrijpt. Vraag je partner om het even van je over te nemen en voel je niet schuldig omdat je je kindje niet kunt troosten. Deze situatie is normaal en dat geldt ook voor de stress die ze meebrengt. Maak van de gelegenheid gebruik om tot rust te komen met een kop thee of ga gewoon even  liggen totdat je weer op adem bent gekomen en weer kalm bent.

En wat als je een tweeling hebt ?

In dat geval moet je de hulp inroepen van je partner of iemand van je familie. Het dagelijks leven met een tweeling is al flink vermoeiend, maar je om twee huilende baby’s tegelijk bekommeren wordt helemaal moeilijk.

Probeer op de eerste plaats zoveel mogelijk het hoofd koel te houden als het huilen begint. Neem een van beiden in je armen en spreek tegen de andere om ook hem gerust te stellen. Als de eerste tot bedaren komt, zal zijn broertje of zusje dit aanvoelen en ook weer tot rust komen.