Aambeien zijn een soort zwelling van de aders die zich rond de anus bevinden en worden ook speen genoemd. Uitwendige aambeien lijken op roodblauwe doorschijnende bolletjes die zeer pijnlijk kunnen zijn. Inwendige aambeien kan je uiteraard niet zien. De aanwezigheid ervan wordt duidelijk als je ontlasting bloed bevat.
Aambeien komen vaak voor aan het einde van de zwangerschap omdat de aders uitzetten door de druk die erop wordt uitgeoefend. Tijdens de bevalling kunnen ze dan nog toenemen door het persen. In dat geval zullen de aambeien je de eerste dagen na de bevalling heel wat pijn en ongemak bezorgen.
Je moet de aanwezigheid van aambeien zeker melden aan je arts want het is echt heel pijnlijk en noodzaakt een behandeling: je zal een anti-aambeienzalf krijgen die je lokaal moet aanbrengen na een zitbadje. Je kan ook gerust een ijszakje vragen in de kraamkliniek om de pijn te verzachten of je wassen met koud water. Er bestaan ook geneesmiddelen maar die kan je enkel nemen op advies van de arts.
De eerste stoelgang wordt meestal ervaren als een echte beproeving. Het is dus ook normaal dat je in deze omstandigheden schrik hebt om naar het toilet te gaan. Toch moet je jezelf verplichten want hoe langer je wacht, hoe erger het zal zijn. Ophouden maakt de ontlasting harder en bijgevolg nog pijnlijker. Als je aandrang hebt, ga dan meteen naar het toilet en probeer geen kracht te zetten. De eerste dagen kan je jezelf eventueel helpen men een laxeermiddel.
Tips voor een zachtere en dus minder pijnlijke stoelgang:
In de meeste gevallen verdwijnen aambeien binnen enkele weken na de bevalling. Als je bij de nacontrole op zes weken echter nog last hebt, kan je arts beslissen om ze via een kleine ingreep te laten wegnemen. Als je pijn blijft hebben, kan het ook gaan om een anaal scheurtje dat de tussenkomst van een proctoloog vereist.