Albumine is een eiwit dat door de lever wordt geproduceerd en dat 60% van het bloedeiwit uitmaakt. Albuminurie is de abnormale aanwezigheid van albumine in de urine wanneer een vrouw zwanger is. Normaal gesproken is albumine te groot om door de nieren en urine te gaan. Maar een gebrek aan filtratie door de nieren veroorzaakt de infiltratie van grote albuminemoleculen in de urine.
De abnormale aanwezigheid van eiwit in de urine wordt proteïnurie genoemd.
Hyperalbuminemie verwijst naar een hoog albuminegehalte in de urine, terwijl hypoalbuminemie verwijst naar een te laag albuminegehalte. Een hoog albuminegehalte kan worden veroorzaakt door niet-gediagnosticeerde diabetes, uitdroging of ongewone en langdurige inspanning.
Het kan worden opgespoord door een urine-analyse uit te voeren, op medisch voorschrift. Dit onderzoek valt ook onder de sociale zekerheid. Het wordt aanbevolen om dit regelmatig (elke maand) te doen tijdens de zwangerschap, vooral tijdens het laatste trimester van de zwangerschap (elke 15 dagen).
De screeningsuitslag is positief wanneer de zwangere vrouw meer dan 300 mg albumine in de urine heeft. Een bloedonderzoek is dan nodig om de resultaten te bevestigen. Deze onderzoeken worden meestal tegelijkertijd gedaan met andere onderzoeken die op glycosurie (aanwezigheid van suiker in de urine) controleren.
Wanneer een zwangere vrouw een te hoog albuminegehalte heeft, wordt ze opgenomen in het ziekenhuis en blijft ze onder observatie om haar bloeddruk te controleren en mogelijke complicaties te voorkomen. Albuminurie kan verdwijnen als het vroeg genoeg wordt ontdekt. Anders moet de zwangere vrouw naar een nefroloog gaan, een specialist in niergerelateerde problemen.
Overtollig albumine kan zwangerschapsvergiftiging veroorzaken, ook wel pre-eclampsie genoemd.
Het veroorzaakt een slechte vascularisatie van de placenta. Het bloed circuleert niet meer normaal, omdat de bloedvaten nauw worden.
Deze ziekte leidt tot misvorming van de placenta, wat daarom complicaties zal veroorzaken bij de uitwisselingen tussen de toekomstige moeder en de foetus. Dit zal de toevoer van voedingsstoffen en zuurstof verminderen, wat kan leiden tot groeiachterstand in de baarmoeder.
Zwangerschapsvergiftiging manifesteert zich in drie symptomen: oedeem, hypertensie en proteïnurie. Als hoge bloeddruk niet vroeg genoeg wordt gediagnosticeerd, riskeren zwangere vrouwen bloedingen tussen de placenta en de baarmoeder of eclampsie, soms vergezeld van toevallen.
Dit zijn de redenen waarom het bewaken en beheersen van deze symptomen essentieel is tijdens de zwangerschap.
Om het albuminegehalte te verlagen, vermijd overmatige zoutconsumptie die waterophoping en hoge bloeddruk kan veroorzaken. Ook is het aan te raden om voldoende water te drinken, gezond te eten en te bewegen.