De derde en laatste fase van de bevalling beëindigt de zwangerschap door de geboorte van de placenta. Bij de meeste bevallingen gebeurt dit vanzelf en zonder veel moeite wordt de placenta ongeveer 20 minuten na de geboorte van de baby losgemaakt van de baarmoeder en uitgedreven.

Vlak na de geboorte heb je even de tijd om kennis te maken met je kind en blijft het dus even rustig. Een beetje later komen echter weer weeën opzetten. Deze weeën zijn lichter en minder pijnlijk dan de vorige. Ze zorgen ervoor dat de baarmoeder samentrekt en kleiner en harder wordt. Hierdoor zal de placenta zich losmaken van de baarmoederwand en voor de baarmoedermond komen te liggen. Zodra de placenta helemaal losgekomen is, kan er een bloeding vastgesteld worden in de vulva. Dat is voor de verloskundige het signaal om je zeggen dat je nog een laatste keer moet persen en om tegelijkertijd zachtjes aan de navelstreng te trekken en op je baarmoeder te drukken.

De placenta en de vliezen worden dan onderzocht om er zeker van te zijn dat er geen restjes in je baarmoeder zijn achtergebleven. De placenta wordt altijd gecontroleerd op volledigheid omdat een onvolledige placenta nu, en ook later, kan leiden tot abnormaal bloedverlies.

Bij twijfel over de volledigheid wordt de baarmoeder onder narcose afgetast omdat het gevaarlijk kan zijn voor de moeder. Na de geboorte van de placenta moeten de aders zich terug afsluiten. Dat gebeurt normaal gezien automatisch onder invloed van de weeën. De aders laten dan geen bloed meer door. Indien er echter een deeltje van de placenta of van de vliezen in de baarmoeder achterblijft, kunnen de aders niet afsluiten en ontstaan er ernstige bloedingen die gevaarlijk zijn voor de moeder.