Jouw kindje huilt hartverscheurend als jij weg gaat. En het breekt ook werkelijk jouw hart. Maar wie heeft er nu eigenlijk verlatingsangst? Is het de baby die echt niet zonder mama durft? Of is het mama die haar baby liever niet achterlaat?

Verlatingsangst

Verlatingsangst of scheidingsangst komt bij elk kind voor. Het is een normale fase in de ontwikkeling, waarbij je kindje bang wordt als vertrouwde mensen (en vaak zelfs mama alleen) opeens niet meer in de buurt zijn. Dit kan zijn wanneer je je kind wegbrengt naar de onthaalmoeder, maar ook wanneer je je kind naar bed brengt of wanneer hij 's nachts wakker wordt en merkt dat hij helemaal alleen is.

Tussen de leeftijd van 8 en 18 maanden is verlatingsangst het hevigst. Zodra jij ook maar even uit het zicht verdwijnt begint jouw kindje al te huilen. Verlatingsnagst kan lang aanslepen, tot ongeveer 3 jaar. Kinderen van gescheiden ouders hebben zelfs een jaar langer last van verlatingsangst.

De schrik begint op het ogenblik dat je kind meer begint te begrijpen, maar nog niet precies weet wat er gebeurt. Hij ziet nu al wel het verschil tussen bekend en onbekend. Tegelijkertijd snapt hij nog niet dat onbekende mensen ook best te vertrouwen kunnen zijn. Hij begrijpt ook nog niet dat als jij uit het zicht verwijnt, ook al is het maar voor even, dat je dan niet helemaal verdwenen bent en weer terug zal komen.

Heel wat moeders zijn stiekem fier dat hun kindje bij hen wil zijn, maar het wordt al snel vervelend als je geen stap kan zetten zonder gehuil. Ook is het frustrerend voor papa, oma en opa als kindlief opeens niet meer bij hen wil zijn.

Hoe ga je met verlatingsangst om?

Het is belangrijk om als ouder deze angst serieus te nemen. Troost je kind dus als hij bang of in paniek is, dat geeft een veilig gevoel. Natuurlijk zal hij op termijn wel leren dat ook andere mensen te vertrouwen zijn, maar geef je kind de ruimte om dat te begrijpen. Aan de andere kant voelen kinderen ook heel goed aan wanneer ouders zelf ook moeite hebben met de angst van het kind en er te krampachtig mee omgaan. Je kind heeft dan het gevoel dat er echt iets is om bang voor te zijn.

Hier zijn enkele tips van Babyboom:

• Wanneer je je kind naar de onthaalmoeder brengt, houdt het afscheid nemen dan kort. Blijf niet te lang bij je kind en kom niet nog even terug om te kijken hoe het gaat. Dit maakt het voor een kind alleen nog maar moeilijker.

• Stap regelmatig uit het zicht van je kindje, maar zing ondertussen een liedje. Jouw baby ziet je niet, maar hoort jouw stem. Speel vaak 'kiekeboe' waarbij je even 'verdwijnt'.

• Is je kindje groot genoeg om te begrijpen wat je zegt, vertel dan wat je gaat doen en houdt je ook aan deze afspraken. Zeg bijvoorbeeld dat je even de vuilniszakken buiten gaat zetten. Je kind zal dan gaan huilen, maar laat dat dan ook even zo. Je komt dan weer terug en je kind leert zo erop te vertrouwen dat jij je aan de afspraken houdt. Je kind oefent op deze manier in het alleen zijn.

• Laat het aan de oppas of de onthaalmoeder over om jouw kindje te troosten. Laat ook papa zijn kindje regelmatig troosten. Blijf erbij staan in het begin, maar laat niet toe dat je kleintje naar jou toekomt. Hartverscheurend, maar het is nodig als je een huilebalk wil vermijden!