Veel mythes komen in je op als je je een nieuwe mama begint voor te stellen die net is bevallen. We stellen ons een schitterende vrouw voor met een schattige baby in haar armen en de papa die verbaasd is over dit idyllische tafereel.

Maar de realiteit is heel anders.  Hoewel de bevalling voor de meeste vrouwen het begin van hun leven als mama vertegenwoordigt, is de jonge mama natuurlijk ook moe. Twijfels en angsten komen opzetten,  zelfs in de beste tijden. Postpartumdepressie treft dus veel jonge vrouwen die bevallen. Deze depressie is eigenlijk onderverdeeld in verschillende categorieën.

De babyblues

Allereerst zijn er de babyblues, die 50 tot 80% van de jonge moeders treft. Dit wordt verklaard door het feit dat de mama tussen de tweede en de tiende dag na de bevalling haar nieuwe sociale status moet beheren, de intrede in haar leven van een nieuw wezen dat volledig van haar afhankelijk is, maar ook veranderingen, hormonen en ernstige vermoeidheid.

Het directe gevolg van al deze plotselinge veranderingen is dat ze moeite heeft om in slaap te vallen, haar eetlust verliest en plotselinge stemmingswisselingen en huilbuien ervaart. Deze toestand is gelukkig van voorbijgaande aard en de familieleden van de moeder zullen haar kunnen helpen door haar te omringen en gerust te stellen.

Postnatale depressie

Wat betreft echte postpartumdepressie : dat is een stadium hoger en treft bijna één op de zes vrouwen. Het begint rond de derde week na de bevalling en neemt toe rond de achtste week. Deze minder frequente aandoening is tot op de dag van vandaag ook minder bekend.

De meeste vrouwen beseffen niet wat ze lijden en ervaren deze depressie in stilte. Dat leidt tot gespannen relaties met hun kind. Gelukkig blijft slechts een heel klein percentage van deze vrouwen langer dan een jaar depressief. Concreet lijkt deze depressie op een normale depressie, met als symptomen: verlies van interesse, agitatie of traagheid, verdriet, slaapstoornissen, eetlust, zelfmoordgedachten enz.

Bovendien wordt postpartumdepressie gekenmerkt door het feit dat de mama twijfelt aan haar vermogen om haar rol te vervullen en zich ongewoon zorgen maakt over de gezondheid van haar kind. Dit type depressie wordt over het algemeen behandeld met psychotherapeutische follow-up en/of het nemen van antidepressiva.

Postpartumdepressie 

Wat betreft de ernstigste gevallen van babyblues, ook postpartumpsychose genoemd. Wees gerust, ze zijn uiterst zeldzaam en treffen slechts één vrouw op duizend. Symptomen verschijnen over het algemeen een maand na de bevalling. Ze zijn vergelijkbaar met die van psychose: inconsistentie, verwarring, opwinding, wanhoop, schuldgevoel, auditieve hallucinaties of wanen.

Postpartumpsychose vereist absoluut psychiatrische beoordeling en behandeling. Om te voorkomen dat je in een ernstige depressie wegzakt, is het noodzakelijk om koste wat kost het cliché te doorbreken van de perfecte mama die noodzakelijkerwijs voldaan en gelukkig is.

Een kind krijgen is natuurlijk fantastisch. Maar je moet ook weten dat dit vermoeidheid veroorzaakt, dat je het moet accepteren, niet te veeleisend van jezelf moet zijn, niet bang moet zijn om vrienden of familie in vertrouwen te nemen en je vragen onder woorden te brengen.

Tijd stelt je in staat om de juiste handelingen te leren. Maar ook om zelfvertrouwen te hebben. Je moet je daarom niet verloren voelen als je baby komt. Mama zijn kun je leren zoals alle levenservaringen.